نبودنت را به رخم می کشد ساعتی که هرروزها لبخند نظاره اش می کردم تا قرار بالابودن را به من یادآوری کند،دل ننگین را گوشزد میکنند تک تک خاطراتی که سعی در فراموش شدنشان دارم،دل خوشم به قاب عکس خاک گرفته بر روی دیوار که هنوزهم آرام وعاشقانه کنارم ایستاده ای و نگاهم خیره به دری که می دانم هیچ گاه به رویم نخواهی گشود....
