گریه ام می گیرد...
آن زمان که در نگاهم التماسها کودکی فال فروش موج می زند
آن زمان که صدای ناله ی کودکی در گوشم می پیچد که با گریه و آه مادر را بر خویش میخواند...اما نه مادری نه جوابی....
گریه ام می گیرد....
برای کودکان بی سرپرست شهرم که در پی جستجوی محبتی به دنبال آدمیان این شهر می دوند،ولی آنها با چشمانی بسته نظاره گلشان هستند.
خدایا تو شاهد باش،گواه اشک های چون وسایلشان،گواه دل تنگی،گواه شب گریه های آنها در فراغ مادروپدروعزیزان....
گریه ام میگیرد...
آن زمان که کودکی تنها با حسرت چشم به خوشبختی کودک اغیار میدوزد...
گریه ام میگیرد....
آن زمان که بی توجه از کنار این کودکان عبور می کنیم...
خدایا تو پناه این کودکان باش آن زمان که دیگر بنده هایت پناهی نخواهند شد برای بی پناهانت...
گریه ام میگیرد...
